Bageecha (बगीचा) betekent "persoonlijke tuin" in Hindi en Urdu: een intieme plek van zorg en thuis-zijn.

Dit project onderzoekt de sociale, culturele en poëtische betekenis van thuistuinen in de stad. Wat gebeurt er wanneer bewoners op hun balkon, binnenplaats of stoep een tuin aanleggen? Deze groene plekken worden toevluchtsoorden én podia waar herinneringen, identiteit en ecologische verbondenheid wortelen.

Thuistuinen zijn stille opstanden: het terug claimen van ruimte, het maken van plek voor meer dan alleen de mens. Een bloeiende plant biedt onderdak aan bijen; een persoonlijke tuin wordt een plek van gedeelde overvloed. Door te luisteren naar tuinen en de mensen die ze tot leven brengen, stelt Kaushik met Bageecha de vraag: wat betekent "thuis" eigenlijk? Niet alleen muren en daken, maar vruchtbare grond voor samenleven, zorg en continuïteit.

Het project verzamelt verhalen, gesprekken en artistieke verbeeldingen die laten zien hoe stedelijke tuinen functioneren als plekken van verzet, herinnering en samenleving met de natuur.

Sarah Kaushik is scenograaf wiens werk beweegt tussen performance en een animistische kijk op de wereld. Met geluid, poëzie en installaties haalt ze verhalen naar boven die in landschappen en lichamen besloten liggen. Haar projecten verweven verbindingen tussen mensen en de meer-dan-menselijke wereld.